شهادت امام جعفر صادق علیهالسلام
شاعر : حسن کردی
نوع شعر : مرثیه
وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
قالب شعر : مثنوی
پـیـرمـردی و بـزرگ هـمـۀ اعصـاری روی جـانـت اثـر کـیـنـۀ دشـمـن داری
وای من خـلـوت سجـادۀ تان پـَرپَـر شـد فرش زیر قدمت سوخت و خاکستر شد
آتش از موی سفیـدت نفسی شرم نکرد از نمـاز شب تان ابن ربـیع شـرم نکرد
خـانـه ای که تـپـش مدرسـۀ ایـمـان بود آتش از هر طرفش شعلۀ سر گردان بود
کوچـه هـا نیمۀ شب سوخـتـنت را دیدند ریـسمـان ها به دل سـوخـته ات خـندیدند
در حسیـنـیـۀ چـشـمت حرمـی بر پا شد خـانــه ات آیـنــۀ غـربـت عــاشـورا شد
گرچه عمامه سرت نیست سرت اما هست حَرمتت سوخته شد بال و پرت اما هست
پا بـرهنـه به سر کــوچه کشیـدند تو را خـوب شد نـیـمـۀ شب بود ندیـدند تو را
|